Pielęgniarka szkolna

Pielęgniarka szkolna – mgr Stanisława Stryjak

Opiekę nad uczniami szkoły sprawuje NZOZ Nasza Przychodnia z siedzibą w Sosnowcu ul. Kisielewskiego 2.

GODZINY PRACY ROK SZKOLNY 2023/2024

Poniedziałek 11:30 - 15:00
Wtorek 08:00 - 11:00
Środa 11:00 - 14:00
Czwartek 08:00 - 11:00
Piątek 11:30 - 14:30

FLUORYZACJA

TERMINY NADZOROWANEGO SZCZOTKOWANIA

W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 10 IM. ORŁA BIAŁEGO W SOSNOWCU

W KLASACH I-VI W ROKU SZKOLNYM 2023/2024

11 - 13 września 2023r.
02 - 04 października 2023r.
23 - 25 października 2023r.
13 - 15 listopada 2023r.
04 - 06 grudnia 2023r.
08 10 stycznia 2024r.

TERMINY NADZOROWANEGO SZCZOTKOWANIA ZĘBÓW MOGĄ ULEC ZMIANIE

W trosce o zdrowie jamy ustnej w szkole przeprowadzane są zabiegi fluoryzacji, która ma na celu ochronę przed próchnicą. Przepisy mówią, że fluoryzacja zębów u uczniów szkół podstawowych w klasach I-VI, powinna być przeprowadzana przez pielęgniarkę szkolną na terenach, na których poziom fluorków w wodzie pitnej nie przekracza 1 mg/l wody. Na takich obszarach zabiegi odbywają się 6 razy w roku szkolnym co 4 tygodni począwszy od miesiąca września. Zabiegi te są obowiązkowe. Uczeń może zostać z nich zwolniony na pisemną prośbę rodziców lub lekarza stomatologa. Jest to bardzo ważny rodzaj profilaktyki próchnicy, gdyż podczas fluoryzacji dziecko również nabywa prawidłowych nawyków mycia i szczotkowania ząbków.

Związki fluoru:

wzmacniają szkliwo zęba, dzięki czemu staje się ono odporne na działanie kwasów i bakterii wywołujących próchnicę;
wspomagają tak zwaną remineralizację szkliwa, czyli odbudowę w miejscach, gdzie pojawiają się drobne ubytki;
hamują rozwój bakterii, które przyczyniają się do powstawania próchnicy;
tworzą na zębach barierę, która utrudnia przywieranie osadu i tworzenie się kamienia nazębnego;
zapobiegają próchnicy wtórnej w okolicach wypełnień, koron czy uzupełnień protetycznych;

RĘCE MYJESZ ZDROWO ŻYJESZ

Mycie rąk to niezbędny element higieny osobistej. Mycie rąk to problem dotąd bardzo bagatelizowany. Zdrowy rozsądek i prawidłowe zachowania higieniczne pomogą nam ustrzec się przed zachorowaniem. Wystarczy odruchowo dotknąć nieumytymi dłońmi okolic oczu, nosa czy ust i jesteśmy narażeni na ogromne ryzyko zachorowania na różnego rodzaju infekcje. Dłonie kolonizują drobnoustroje patogenne. Poza bakteriami ręce mogą być zasiedlone przez wirusy, grzyby oraz jaja pasożytów. Na rękach, oprócz tego, że mamy bardzo drobne jednokomórkowe organizmy, czyli drobnoustroje, które bytują na skórze jako flora stała, poprzez dotykanie różnych przedmiotów np. klamek, banknotów, guzików, wind, rurek w autobusie i innego rodzaju powierzchni abiotycznych, nabywamy też tzw. florę przejściową, która chętnie przykleja się do naszych rąk. Te drobnoustroje są często przenoszone do jamy ustnej i dróg oddechowych. Jeśli są chorobotwórcze, a my akurat w danym momencie mamy osłabioną odporność niestety może dojść do wtargnięcia i rozwoju zakażenia. Tak więc tę ,,bombę bakteryjną" możemy skutecznie rozbroić myjąc prawidłowo ręce a higiena rąk jest skutecznym sposobem zminimalizowania rozprzestrzeniania się groźnych chorób (np. grypy czy koronawirusa bądź ,,chorób brudnych rąk" takich jak salmonelli, zatruć pokarmowych, biegunek, WZW typu A).

Choroby przenoszone za pośrednictwem brudnych rąk:

Salmonella - higiena rąk ma nas przede wszystkim chronić przed zatruciami

pokarmowymi, wywołanymi Salmonellą. Jest ona groźna dla małych

dzieci mogąc doprowadzić do groźnych powikłań;

Owsiki – trudno w to uwierzyć, ale na skórze naszych dłoni bardzo często

znajdują się jaja owsików. Bardzo łatwo przenoszą się przez dotyk.

Jajami owsików można zarazić się w sklepie, wybierając warzywa z

półki, w piaskownicy lub w autobusie;

Wirus WZW A – ten wirus powoduje żółtaczkę pokarmową. Do zarażenia

najczęściej dochodzi przez zanieczyszczoną wodę, żywność i

brudne ręce. Aby się chronić przed tym wirusem, konieczna jest

dokładna higiena rąk zaraz po powrocie do domu;

Rotawirusy – mogą wywoływać często powtarzające się biegunki, nudności oraz

bóle brzucha. Aby ograniczyć to zjawisko konieczna jest regularna

i bardzo dokładna higiena rąk;

Escherichia coli - bakteria Coli jest bardzo popularna i bardzo groźna. Kiedy

przedostanie się do układu pokarmowego, może poczynić w

naszym organiźmie bardzo poważne spustoszenia, jak do nich

nie dopuścić?. Odpowiedzią jest higiena rąk wystarczająco

długa i dokładna.

WAŻNE !!!!!!

Na twoim smartfonie jest więcej bakterii niż na desce sedesowej;
Na dłoniach na powierzchni 1 cm² skóry może znajdować się od 40000 do 5 komórek bakterii;
Każde dotknięcie klamki, banknotu czy poręczy w autobusie sprawia, że na nasze ręce dostaje się od 100 do 10 tys komórek drobnoustrojów;
Mycie rąk mydłem może zapobiec 1 na 3 chorobom związanym z biegunką i 1 na 5 zakażeniom dróg oddechowych, takim jak przeziębienie lub grypa;
Wystarczy kilkadziesiąt sekund (15 sek.) myć ręce, by oczyścić je z 90% bakterii. Aby uzyskać jak najlepszy efekt potrzebna jest niecała minuta (30 sek.);
Mycie rąk mydłem w czystej wodzie zmniejsza ilość śmierci z powodu biegunki o 40 %.

Pamiętaj o myciu rąk !!!!!

Kiedy?

przed jedzeniem i przygotowywaniem posiłków;
po zajęciach z w-fu, po zajęciach plastycznych, po zabawie w czasie przerw między lekcjami
po skorzystaniu z toalety;
po powrocie do domu;
po zabawie ze zwierzętami;
po kontakcie z osobą chorą;
po zabawie na świeżym powietrzu;
po zakryciu ust podczas kaszlu, kichaniu;
po czynnościach porządkowych czy wyniesieniu śmieci;
zawsze kiedy czujemy taką potrzebę;
oraz za każdym razem, kiedy ręce są

Jak myć ręce?. Podstawowe zasady:

Najpierw moczymy ręce w ciepłej wodzie i nakładamy na nie tyle mydła, aby pokryły całą powierzchnię dłoni;
Wykonuj czynności dokładnie;
Pocieramy o siebie wewnętrzne strony dłoni;
Położyć jedną dłoń na grzbiecie drugiej, przeplatając palce obu dłoni. Zmienić dłonie;
Złożyć dłonie razem, przeplatając palce;
Grzbiet palców dłoni schować w drugiej dłoni, splatając palce razem;
Pocierać obrotowo jeden kciuk, zaciśnięty w drugiej dłoni. Zmienić dłonie;
Pocierać obrotowo jedną dłoń do tyłu i do przodu zaciśniętymi palcami drugiej dłoni. Zmienić dłonie;
Spłukać dłonie pod bieżącą wodą;
Wysuszyć dłonie.

Pamiętajmy o tym, że higiena rąk nie jest czymś, co musi być uciążliwe a mycie rąk powinno stać się dla każdego nawykiem, czynnością, którą wykonuje z dużą regularnością. Wyrabiając w sobie prawidłowe nawyki, zapewniamy sobie i naszym bliskim maksymalną ochronę przed wieloma chorobami, jednocześnie zwracamy uwagę na to, aby nie tylko często i dokładnie myć ręce, ale również unikać kontaktu brudnych dłoni z ustami, nosem oczami i jedzeniem. Ograniczając kontakt zanieczyszczonej skóry z błonami śluzowymi i łącząc to z dokładnym i częstym myciem rąk, zapewniamy sobie najlepszą możliwą ochronę przed wieloma uciążliwymi i groźnymi chorobami.

Do zadań pielęgniarki szkolnej należy:

Wykonywanie i interpretowanie testów przesiewowych w odpowiednich grupach wiekowych;
Kierowanie postępowaniem poprzesiewowym oraz sprawowanie opieki nad uczniami z dodatnimi wynikami testów;
Czynne poradnictwo dla uczniów z problemami zdrowotnymi;
Sprawowanie opieki nad uczniami z chorobami przewlekłymi i niepełnosprawnością, w tym realizacja świadczeń pielęgniarskich oraz wyłącznie na podstawie zlecenia lekarskiego i w porozumieniu z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej, na którego liście świadczeniobiorców znajduje się uczeń, zabiegów i procedur leczniczych koniecznych do wykonania u uczniów w trakcie pobytu w szkole;
Udzielanie pomocy przedlekarskiej w przypadku nagłych zachorowań, urazów i zatruć;
Doradztwo dla Dyrektora szkoły w sprawie warunków bezpieczeństwa uczniów, organizacji posiłków i warunków sanitarnych w szkole;
Edukacja w zakresie zdrowia jamy ustnej;
Prowadzenie u uczniów szkół podstawowych (klasy I-VIII) znajdujących się na obszarach, gdzie poziom fluorków w wodzie pitnej nie przekracza wartości 1 mg/l, grupowej fluorkowej metodą nadzorowanego szczotkowania zębów preparatami 6 razy w roku, w odstępach co 6 tygodni;
Udział w planowaniu, realizacji i ocenie edukacji zdrowotnej.

Zalecane terminy wykonania badań bilansowych i testów przesiewowych:

klasa I szkoły podstawowej - wrzesień;
klasa III szkoły podstawowej - styczeń;
klasa V szkoły podstawowej - marzec;
klasa VII szkoły podstawowej - październik

Profilaktyczne badania lekarskie (bilanse zdrowia) dzieci i młodzieży szkolnej do ukończenia 19 r.ż., a także obowiązkowe szczepienia ochronne wykonują lekarze, do których osoby te są zadeklarowane.
Szczegółowy opis badań bilansowych oraz testów przesiewowych w szczególnych grupach wiekowych zawarty jest w przepisach rozporządzenia Ministra Zdrowia 24 września 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2013, poz. 1248, z późniejszymi zmianami).

PROFILAKTYKA GRYPY

Śląski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny przypomina, że jesień i zima to okres wzmożonych zachorowań na grypę. Najskuteczniejszą metodą uniknięcia zachorowania i związanych z nim powikłań jest profilaktyka pod postacią corocznego szczepienia. Szczepienia zalecane są szczególnie osobom z obniżoną odpornością, osobom z przewlekłymi chorobami krążenia oraz układu oddechowego, dzieciom powyżej 6-tego miesiąca życia, osobom powyżej 50-tego roku życia, kobietom w ciąży, pracownikom służby zdrowia oraz osobom narażonym na kontakt z dużą liczbą ludzi.
W Międzynarodowym Punkcie Szczepień Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Katowicach można zaszczepić się przeciwko grypie.
Szczegółowe informacje dot. szczepień można uzyskać pod nr tel. 32 351 23 13, 32 351 23 00 wew. 111 lub na stronie internetowej www.wsse.katowice.pl

CZYM JEST GRYPA?

Grypa jest ostrą chorobą wirusową, wywoływaną najczęściej przez wirusy grypy A i B, rzadziej C. Namnażają się one w komórkach nabłonkowych górnego i dolnego odcinka dróg oddechowych. Okres wylęgania grypy wynosi średnio 2 dni, natomiast największa zakaźność występuje 1 dzień przed i 3 do 5 dni po ustąpieniu objawów. Choroba przenosi się drogą kropelkową, przez kontakt bezpośredni z zakażoną osobą lub przez kontakt ze skażonymi powierzchniami i przedmiotami. Charakterystycznymi objawami klinicznymi są wysoka gorączka, dreszcze, bóle mięśniowo-stawowe, ból gardła, ból głowy, kaszel, katar oraz ogólne osłabienie. Najczęściej zachorowania mają przebieg lekki lub umiarkowany, jednak w najcięższych przypadkach, zwłaszcza u osób z istniejącymi schorzeniami, choroba może skończyć się ciężkimi powikłaniami lub nawet śmiercią.

JAK SKUTECZNIE UCHRONIĆ SIĘ PRZED CHOROBĄ?

Aby zwiększyć odporność zadbaj o urozmaiconą dietę bogatą w składniki odżywcze, witaminy oraz minerały. Zadbaj również o zdrowy, długi sen, a wolny czas spędzaj aktywnie na świeżym powietrzu. Dopasuj ubiór odpowiednio do temperatury otoczenia – nie przegrzewaj i nie wychładzaj organizmu, a w deszczowy dzień załóż nieprzemakalne obuwie. Zaszczep się przeciwko grypie sezonowej, ale pamiętaj że z uwagi na szybką mutację wirusa, szczepienia ochronne należy powtarzać corocznie.

ZADBAJ O HIGIENĘ!

myj ręce jak najczęściej – po każdej wizycie w toalecie, przed jedzeniem, po kontakcie z żywnością, zwierzętami oraz po kontakcie z chorą osobą. Pamiętaj, że jest to najlepsza metoda na ograniczenie rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych;
nie zapominaj o prawidłowej technice mycia rąk – myj je mydłem pod bieżącą, ciepłą wodą przez 20-30 sekund, rozprowadzając dokładnie po wszystkich powierzchniach dłoni i palców;
w przypadku braku dostępu do bieżącej wody np. w podróży używaj chusteczek nasączonych środkami czystości na bazie alkoholu;
podczas kichania i kasłania zasłaniaj nos i usta chusteczką higieniczną, a w miarę potrzeby staraj się oczyszczać nos z wydzieliny;
pamiętaj, aby po zużyciu chusteczki higienicznej wyrzucić ją jak najszybciej do kosza, by nie stanowiła źródła zakażenia;
unikaj dotykania rękami śluzówek oczu, nosa i ust, ponieważ zwiększasz prawdopodobieństwo przeniesienia zarazków na powierzchnie użytkowe;
wietrz pomieszczenie w którym przebywasz – nawet 3-4 razy dziennie przez 10 minut;
jeśli masz objawy grypy (kaszel, ból gardła, ból mięśni, ból głowy, dreszcze, osłabienie, biegunka) najlepiej zostań w domu – unikaj dużych skupisk ludzi, gdyż wirus łatwo przenosi się drogą kropelkową na inne osoby – i jak najszybciej zgłoś się do lekarza

Czym jest wszawica?

Szanowni Rodzice!

To nie jest wstydliwy problem. Wszawica jest chorobą, którą można skutecznie zwalczać! Niestety, mimo osiągnięć cywilizacyjnych wciąż pojawia się w skupiskach ludzkich. Szczególnie narażone są na nią nasze dzieci. Zastosowanie się do zaleceń Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz szkolnych procedur pozwoli uniknąć rozprzestrzeniania się tej choroby w naszej szkole.

Wszawica jest chorobą zakaźną, powodowaną przez pasożyta – wesz głowową. Pasożyt ten żyje wyłącznie na owłosionej skórze głowy człowieka i żywi się jego krwią. Wielkość dorosłego owada nie przekracza 2-3mm. Larwy wszy (gnidy) mają kolor białawo-brązowy, a rozmiarem przypominają główkę szpilki. Samica składa zwykle od 6 do 8 jaj dziennie przez kolejne 20 dni. Dzięki substancji klejącej mocno przyczepiają się do skóry głowy. W ciągu 10 dni z jajeczek wylęga się larwa, która następnie przekształca się w dorosłego osobnika. Pasożyt żywi się wyłącznie krwią człowieka. W miejscu ukąszenia powstaje niewielkie zgrubienie, które swędzi i piecze. Wesz głowowa potrafi jedynie pełzać, dlatego też zarazić się nią można tylko przez bezpośredni kontakt z osobą chorą. Z tego też powodu, największe zagrożenie zakażeniem występuje wśród dzieci i młodzieży, które w przeciwieństwie do osób dorosłych nie zachowują wystarczającego dystansu – przytulają się głowami w trakcie zabawy, śpią obok siebie w czasie poobiedniej przerwy, pożyczają sobie nawzajem szczotki czy gumki do włosów.

Na co zwrócić uwagę, czyli objawy wszawicy:

Swędzenie i zaczerwienie skóry głowy – szczególnie na linii włosów.
Częste drapanie głowy, uczucie pieczenia.
Grudki na skórze głowy (strupki od ukąszeń).
Szarobiałe kuleczki (gnidy) o wielkości około 1 mm widoczne u nasady włosów, które nie dają się strząsnąć – najczęściej na karku, skroniach, za uszami.
Przeczosy, czyli ranki powstające na skutek drapania się.

Co robić, jeśli na głowie dziecka pojawiły się wszy i/lub gnidy:

Poinformować wychowawcę, pielęgniarkę szkolną lub bezpośrednio dyrektora szkoły/placówki o wszawicy zauważonej u dziecka.
Zastosować dziecku kurację dostępnymi w aptekach środkami przeciwko wszom. Należy dostosować się do zaleceń podanych przez producenta.
Kurację należy także zastosować u pozostałych członków rodziny (z wyjątkiem dzieci do lat 3).
Po 7–10 dniach należy powtórzyć kurację preparatem przeciwko wszom.
Wyprać bieliznę pościelową, ręczniki, czapki, szaliki, poduszki, nakrycia na łóżka w temperaturze 60 st. C. Wszy i gnidy giną przy temperaturze 53,5 st.
Wszystkie grzebienie, szczotki i przedmioty służące do pielęgnacji włosów (a także gumki, spinki, opaski) dokładnie myć w gorącej wodzie z detergentem.
Odzież, zabawki i inne przedmioty, których nie można wyprać, należy zamknąć co najmniej na 2 tygodnie w szczelnej torbie foliowej. Po tym czasie wszy i gnidy zginą. Następnie przedmioty te należy dokładnie wytrzepać.
Poinformować rodziców dzieci, z którym stykało się dziecko poza szkołą/placówką, że doszło do zarażenia. Nie należy: golić dziecku głowy, stosować preparatów dla zwierząt, krzyczeć na dziecko, wyśmiewać się z niego lub piętnować, szukać winnych, ukrywać choroby. Jak postępować, aby chronić dziecko przed zarażeniem wszami:
Czesać i szczotkować dokładnie włosy dziecka.
Myć dziecku głowę co najmniej dwa, trzy razy w tygodniu.
Uczyć je, aby nie pożyczało przyborów higienicznych (grzebieni, szczotek).
Uczyć je korzystania tylko ze swoich ręczników.
Przypominać mu, aby nie korzystało z pożyczonych czapek, szalików i innych nakryć głowy.
Związywać lub spinać dziecku długie włosy.
Sprawdzać stan czystości głowy dziecka po pobycie na feriach, wycieczkach szkolnych itp., a także po podróżach pociągiem, samolotem, autobusem. Nie obawiajmy się mówić o wszawicy. Jeśli nie będziemy jej ukrywać, znacznie łatwiej wyeliminujemy ją z naszej szkoły/przedszkola. Pamiętajmy, nie należy piętnować osób, które uległy zarażeniu. Wszawica może zdarzyć się każdemu! Nie wstydźmy się o niej mówić.

*Na rynku dostępne są różne preparaty chemiczne i roślinne – lotiony, szampony, nalewki. Jednak nie wszystkie działają na gnidy, które są mocno przyczepione do włosów. Dlatego obok kuracji specjalistycznym środkiem można spłukać włosy 6% roztworem octu lub specjalnym preparatem silikonowym, a następnie wyczesać je gęstym grzebieniem, który pomoże odkleić jajeczka od włosów.

Gdzie występuje wszawica?

Powszechne przekonanie, że występowanie wszy związane jest z brudem, ubóstwem oraz brakiem przestrzegania podstawowych zasad higieny, spowodowało, że temat wszawicy jest w naszym kraju tematem tabu. A fakty są takie, że wszawica od zawsze, występuje na całym świecie. Problem dotyczy wszystkich kontynentów, stref klimatycznych i populacji. Wszawica głowowa częściej dotyczy dzieci niż osób dorosłych. Rozprzestrzenianiu się zakażenia sprzyjają duże skupiska ludzkie, a możliwości jej przenoszenia są bardzo różnorodne. Wszawicą można zarazić się w przedszkolach, szkołach, na koloniach i obozach organizowanych dla dzieci i młodzieży, przez pożyczanie czapek, szalików czy wspólne korzystanie z grzebieni.

Jak zapobiegać wszawicy?

Podstawowa odpowiedzialność za wykrycie wszawicy, leczenie i zapobieganie jej spoczywa na rodzicach, ponieważ w większości przedszkoli i szkół nie sprawdza się włosów dzieci.
Bez regularnej kontroli rodzice dowiadują się o istnieniu wszawicy średnio kilka tygodni od jej wystąpienia. Dzieje się tak dlatego, że wszy trudno zauważyć. Są one niewielkich rozmiarów (2-3 mm), szybko się poruszają i mają zdolność dostosowania swojego zabarwienia do koloru włosów. Gnidy są jeszcze mniejsze (1 mm) i zazwyczaj mocno przytwierdzone do nasady włosów.
Należy regularnie sprawdzać głowę swojego dziecka! Niech stanie się to częścią higieny osobistej. Najważniejsze, aby nie było to stresujące ani dla rodziców ani dla dzieci. Profilaktyczna kontrola włosów dzieci jest bardzo ważna.
Jeżeli znalezione zostaną żywe wszy u jednego z domowników, sprawdzić trzeba głowy pozostałych członków rodziny. Dzięki temu nie dojdzie do rozprzestrzeniania się wszawicy.
Jeśli w trakcie sprawdzania głowy zostanie znaleziona żywa wesz i od razu zastosowane leczenie dziecko może nadal chodzić do przedszkola czy szkoły. Należy jednak uprzedzić aby unikało bezpośredniego kontaktu głowy z głowami innych dzieci.
Aby uniknąć rozprzestrzeniania się wszawicy w przedszkolu czy szkole warto uprzedzić wychowawcę o wystąpieniu infekcji.
W walce z wszawicą zastosuj produkty o udokumentowanej skuteczności i bezpieczeństwie.

Jak rozpoznać wszy u dzieci?

Najbardziej charakterystycznym objawem wszawicy jest świąd. Gdy nasze dziecko nieustannie drapie się po głowie, należy niezwłocznie skontrolować skórę głowy i włosy dziecka.
Gnidy (jaja wszy) występują zwykle u nasady włosów, mają biały kolor i przypominają łupież (w przeciwieństwie do łupieżu nie da się ich łatwo usunąć). Wszy występują najczęściej za uszami i z tyłu głowy tuż nad karkiem.
Dorosłe osobniki widoczne są gołym okiem. Ponieważ odnóży nie widać, wyglądają jak „ziarenka sezamu”.
Jeżeli stwierdzimy lub tylko podejrzewamy u dziecka wszawicę, powinniśmy niezwłocznie przejrzeć głowy pozostałych domowników i skontaktować się z farmaceutą lub lekarzem.

Jak leczyć?

Wszawicę można wyleczyć. W tym celu należy:

Ściśle trzymać się zaleceń lekarza/ farmaceuty.
Sprawdzić czy zakupiony specyfik jest bezpieczny dla dzieci.
Zapytać farmaceutę, czy produkt nie powoduje alergii i nie drażni skóry głowy.
Zastosować odpowiedni preparat, który pomoże skutecznie a zarazem bezpiecznie wyeliminować chorobę.
Pamiętać, że każde leczenie trzeba powtórzyć po 7-8 dniach, aby mieć pewność, że nie nastąpi nawrót wszawicy.

Dodatkowo warto wiedzieć, że:

Wesz głowowa nie potrafi przeżyć bez swojego żywiciela – człowieka, dlatego też odkażanie domu lub mieszkania nie jest konieczne.
Wesz głowowa nie bytuje na zwierzętach domowych (pies, kot), dlatego nie musisz przeglądać sierści zwierząt w obawie, że mogą być przyczyną zakażenia.
Wszy nie skaczą, nie pływają i dlatego do zakażenia może dojść jedynie przez bezpośredni kontakt głowy z głową.
Problem dotyczy w równym stopniu chłopców i dziewczynek. Wiadomo, jednak, że dzieci z dłuższymi włosami łatwiej mogą zostać zainfekowane.
Należy sprawdzać głowę dziecka raz na 2 tygodnie oraz po każdym powrocie dziecka z wakacji lub wycieczek szkolnych.

NADMIERNA WAGA TORNISTRA, A ZDROWIE UCZNIA - ZBYT CIĘŻKI PLECAK:

co drugi uczeń w wieku 6-9 lat nosi tornister, którego waga przekracza 10% masy ciała dziecka:
problem przeciążonych plecaków w największym stopniu dotyka najmłodszych dzieci;
1 - średnio ponad tyle zbędnych rzeczy znajduje się w tornistrze ucznia szkoły podstawowej
1,94 - tyle ważył najcięższy PUSTY plecak;
77% zawartości tornistra stanowiły przedmioty zbędne u jednego badanego trzecioklasisty;
nawet 6-7 kg waży plecak dziecka objętego edukacją wczesnoszkolną.

Tornister dziecka odgrywa ogromną rolę w utrzymaniu prawidłowej postawy oraz zapobieganiu skrzywieniom kręgosłupa.

zbyt ciężki plecak może powodować niekorzystne, bolesne napięcia w mięśniach i stawach, oraz bóle bioder i kolan;
noszenie nieodpowiedniego plecaka wymusza nieprawidłową postawę, może sprzyjać kształtowaniu nieprawidłowej statyki ciała - pochylenie sylwetki do przodu, a także bóle w okolicach karku;
nadmierne obciążenie źle wpływa również na ramiona, które są nieprzystosowane do noszenia ciężarów;
waga tornistra ma wpływ na zmniejszenie pojemności płuc;
przeciążone stopy doprowadzają do powstawania zniekształceń w ich budowie i bolesności;
przekroczona waga plecaka negatywnie wpływa na schemat chodzenia, co może skutkować problemem z kolanami;
w efekcie duży balast na plecach może doprowadzić do poważnych schorzeń ortopedycznych i

Na przekroczenie wagi tornistrów/plecaków uczniów mają wpływ przede wszystkim czynniki takie jak:

obciążenie podręcznikami i zeszytami z przedmiotów, które nie były ujęte w programie nauczania w danym dniu;
zeszyty w twardej oprawie oraz grubość większy niż 32 kartki;
noszenie dodatkowych słowników i książek;
noszenie przedmiotów nie związanych bezpośrednio z programem nauczania, takich jak: pamiętniki, albumy, zabawki, butelki z napojami o dużej zawartości oraz bidony metalowe;
niewystarczający nadzór opiekunów (rodziców, nauczycieli) nad zawartością tornistrów;
waga tornistra nie powinna przekraczać 10-15% masy ciała dziecka;
rodzaj materiału, z jakiego został wykonany tornister lub plecak (waga pustego tornistra waha się od 0,5 kg do 2 kg), waga pustego tornistra nie powinna przekraczać 1 kg;
nie kupuj tornistra z metalowym stelażem. Twoje dziecko, oprócz książek, będzie musiało dźwigać dodatkowy ciężar;
cięższe rzeczy należy umieścić na dnie, a lżejsze - wyżej;
tornister/plecak należy nosić na obu ramionach;
zrezygnuj z plecaka na kółkach. Mimo, że jego zakup może wydawać się dobrym pomysłem, dziecku trudno będzie nosić tornister na schodach i podczas złej pogody.

Poza tym ciągnięcie plecaka jedną ręką zwiększy ryzyko powstawania wad postawy.

CZYM KIEROWAĆ SIĘ PRZY ZAKUPIE PLECAKA DLA DZIECKA:

tornister nie powinien być szerszy niż ramiona dziecka;
komfortowy uchwyt – zawieszka przydatna również dla rodzica;
wielkość plecaka dobrana do wzrostu ucznia;
mocny i wodoodporny materiał wierzchni;
odblaski z przodu i na szelkach zapewnią widoczność na drodze po zmroku;
górna krawędź tornistra na wysokości ramion;
wewnętrzne kieszenie i przegrody pomogą zachować porządek w plecaku;
boczne kieszenie dostarczą miejsce na butelki i drobne przedmioty;
usztywnione dno zapobiegnie odkształceniu tornistra;
dolna krawędź tornistra na wysokości odcinka lędźwiowego;
szerokie, regulowane paski naramienne pozwolą dopasować plecak, tak aby umożliwić swobodne wkładanie i zdejmowanie, jednocześnie zapewniając jak najlepsze przyleganie tornistra do pleców;
ergonomiczne ukształtowanie ,,plecki" zapewnią sztywność i stabilność;
dodatkowy pasek piersiowy zwiększy optymalne rozłożenie ciężaru.

Aby zapobiegać dysfunkcjom układu ruchu, oprócz prawidłowo dobranego, spakowanego i użytkowanego tornistra należy uczniom zapewnić odpowiednią ilość aktywności fizycznej, a także właściwe stanowisko pracy, zarówno w szkole jak i w domu, oraz wyrobić właściwe nawyki ruchowe (zachowanie symetrii ciała przy wykonywaniu czynności ruchowych i statycznych tj. oglądanie telewizji lub odrabianie lekcji).

Pielęgniarka szkolna